Kulturka

Przestrzenie teraźniejszości i ich społeczno-edukacyjne sensy

Każdy jubileusz, jako znak upływającego czasu, wyzwala refleksję na temat sensowności egzystencji ludzkiej. A jeśli jest to jubileusz pracy osoby uczciwej intelektualnie i moralnie, jaką bezsprzecznie jest Ewa Rodziewicz, refleksja taka niesie nadzieję, że pomimowielu wątpliwości nurtujących współczesnego człowieka, jego egzystencja ma jednak jakiś sens. Pierwsza, nazwana humanistyczną, tradycyjnie przypisywana Sokratesowi, aktywność ludzkiego rozumu, eksponująca odniesienie człowieka do człowieka, ujawnia jako istotę filozofowania wysiłek nauczania człowieka tkwiącego w świecie rozumu (za Heraklitem: boskiego Logosu). Jak więc wynika z tradycji kultury europejskiej, niewątpliwie ważna rola pedagoga nabiera we współczesnym, pełnym napięć i konfliktów świecie szczególnego znaczenia, a wypełniana jest przez Ewę Rodzkiewicz, jak pokazują Autorzy zamieszczonego w tomie tekstów, z pełną świadomością niewystarczalności wysiłków jednego pedagoga, zatem z głęboką troską o kształt systemu edukacyjnego we współczesnej Polsce.
Z recenzji prof. UG, dr hab. Aleksandry Pawliszyn